Parce que je suis la première et la dernière
Je suis la vénérée et la méprisée
Je suis la prostituée et la sainte
Je suis l'épouse et la vierge
Je suis la mère et la fille
Je suis les bras de ma mère
Je suis le stérile et mes enfants sont innombrables
Je suis la bien mariée et la célibataire
Je suis celle qui donne le jour et celle qui n'a jamais procéé
Je suis la consolation des douleurs de l'enfantement
Je suis l'épouse et l'époux
et c'est mon homme qui m'a créée
Je suis la mère de mon père
Je suis la mère de mon mari
et il est mon fils rejeté
Respectez-moi toujours
Car je suis la scandaleuse et la magnifique

Hymne à Isis, IIIe ou IVe siècle ap. J.-C.,
Découvert à Nag Hamadi

The great and wonderful Pink Floyd showed it disagreement and made a gerat song Another brick in the wall

We don't need no education
We don’t need no thought control
No dark sarcasm in the classroom
Teachers leave them kids alone
Hey! Teachers! Leave them kids alone!
All in all it's just another brick in the wall.
All in all you're just another brick in the wall

Congratulations teachers you are another brick in the wall

يكتئبوا الكبار و يقعوا فيها الصغـــار
زي ما قلت قبل كده إنى بشتغل مدرسة إبتدائي و من ساعة ما إشتغلت من 3 سنين فى حاجة لافتة نظرى جداً : المدرســــــــيــــــــــــــــــن
الحياة عندهم روتينيه مملة ممكن كمان تكون مليانة بالمشاكل لكن كل ده ما ينفعش مع مهنة مدرس
العيال كل يوم عندهم حاجة جديدة عندهم أمل فى بكرة بيضحكوا من قلبهم و بيحبوا من قلبهم. مهما قلنا دلوقتى مافيش عيال إحنا الى عيال

دول بيفهموا كل حاجة
لأ النهاردة وإمبارح وبكرة فى عيال و حيفضل فى عيال دايماً بيضحكوا و دايماً عندهم أمل و من حقهم يرفضوا إنى الكبار يفرضوا مرارتهم عليهم

وعجبى على المدرسين و اللى بيعملوه

القلم ده بيشتغل بالليزر!!
دى أول مرة أقول فيها إنى باشتغل مدرسة
أيوة مدرسة علوم إبتدائى
يمكن دى الحاجة الوحيدة اللى الحياة إدتهانى بس أنا كان نفسى فيها
المهم من كام يوم فى الفصل وأنا بكتب على السبورة سمعت إتنين بيتخانقوا بصوت عالى. باسألهم فى إيه؟ لقيت واحدة فيهم بتقول لى يا مدام عاوزة تاخد القلم بتاعى وما ينفعش علشــان القلم بيكتب بلليزر ولازم يفضل جنبى
طبعاً أنا بجهلى (رغم إنى مش كبيرة فى السن و عندى نسبة عالية من تكنولوجية الأطفال) ما قدرتش أمسك نفسى وقلت لها
إزاى قلم بيكتب بالليزر ؟

هو جاى مع لعبة و معاة جهاز لازم يكون جنبه وأنا بكتب علشان خطه يظهر ولو كان بعيد خطه يختفى وعجبى على العيال وعلى الإقلام إللى بيكتبوا بيها

The story of us.

I was wondering if I have the right to write this story, and I hesitated a lot but finally I decided to share it. This is the story of us
She met him 3 years ago at the ……….. and their relation were superficial (just a hi and how is life?) after this he started to call her at home from time to time and she found this to be normal because they were doing the same thing together. She continued to see him at the same place and he told her that he will get engaged. She felt happy because at this time she had no feelings for him.
After this, days had passed a phone call from time to time, a deep conversation and one day he told her that he was GAY. She wasn't chocked but :
- Did your fiancé know?
- Yes, but she didn't understand
- What exactly didn't she understand?!!
- You know we don't talk in these subjects.
- You must be honest with her!!
- I am but there is no understanding
After this they continued talking on the phone and of course she started to have emotions for him and he started to.
- We have common things he said
- Why does life give us what it will take away from us?
- I don't know may be we must keep our friendship
- Why do you need me? You have your fiancé, isn't she enough for you?
After this conversation she knew that it sounded like a good bye and she had to leave the country for 3 weeks anyway.
After these 3 weeks, he told her that he made his choice, he will marry his fiancé and he will be available at any time or to keep their friendship because he really needed her in this period of his life, he was always fighting with his fiancé, they have different points of views for the wedding preparation:
- I'll need you in this period, he said
- Who do you think I am? Please don't call this is the end
- As you want I just wanted you to know that you are an incredible person. Are you upset from life? Nor from me?
- I am not, thank you for your phone call and good bye
That was the story and it ended up sadly, life gave that girl a guy that she wished to be with him for ever. How strange, even after that she knew that he was gay.
I don't have an end for this story because I think it doesn't end.

عندما بدأت فى إختيار عنوان للبلوج اخترت عنوات ينم على الحياة. "لماذا تعطينا الحياة ما قد تأخذه مننا ثانية." أهو القدر؟ ، أم هو لحكمة ما؟ ، أم هى طبيعة الحياة؟
عندما كنت فى سن المراهقة كان لى صديقة تكبرنى بعشر سنوات كانت المثل الأعلى لى وإرتبطت بها جداً ولكن تفرقنا عــــادى ما هى دى الحياة. و تمر السنين وألاحظ لعبة الحياة معى فدائما تعطينى ما قط يسعطنى جداَ ولكن تأخذه منى. تضع فى طريقنا إناساَ نرتبط بهم ونحبهم نشعر بأننا قد خلقنا فى هذه الحياة لكى نكون سوياَ و لكن تلك الأخيرة تتدخل وتفرق وتأخذهم ثانياَ.
من يقرأ ما أكتبه قد يظن أننى مصابة بالإكتأب أو يجب على إستشارة دكتور نفسانى. ولكن أنا أرى أن الحياة تستحق مننا التأمل فى كل ما يحدث فيها والتفكير بالطبع و التفاؤل بأن ما تأخذه هى مننا الأن سوف ترده لنا بطريقة أخرى فيما بعد.
بس أنا عاوزة أقول لها إنى مش بقبل العوض وتسيبنى فى حالى بقى

Pourquoi la vie nous donne ce qu'elle nous prendra?

This is the tittle of my blog. I think that this is life actually, always it gives us what it will be taken.
It's very starnge when I think I say may be it's the fate, or may be it's arranged to prepare us for something new... or may be to have experience (a new one)
Now I am concentrating on life (la vie) fate (le destin) will I be it's slave or I will discover the secret of life and understand (POURQUOI LA VIE NOUS DONNE CE QU'ELLE NOUS PRENDRA???)